“ฉันหยุด ฉันทนไม่ไหวแล้ว! » ฉันพูดอย่างนั้นกับแม่และยายของฉันที่มองมาที่ฉันประหลาดใจ Gabriela อายุ 2 เดือน ลูกคนโตสองคนกำลังวิ่งไปรอบๆ บ้าน ฉันเจ็บหน้าอก และฉันไม่รู้สึกมีแรงที่จะให้นมลูกอีกต่อไป “เธอจะติดโรค จะไม่มีภูมิคุ้มกันอีกต่อไป!” », พวกเขาพูดกับฉันเป็นหมู่คณะ. จากนั้นฉันก็รู้สึกผิดและนึกย้อนกลับไปถึงผู้หญิงชาวโคลอมเบียในเมืองเล็กๆ ของฉันที่ชื่อ Pereira ซึ่งให้นมลูกเป็นเวลาสองปี ยุติชีวิตของพวกเขาทันทีที่พวกเขารู้ว่าพวกเขากำลังตั้งครรภ์และจะไม่กลับไปทำงานจนกว่าลูกน้อยของพวกเขาจะหย่านม ฉันบอกตัวเองว่ามันง่ายที่จะตัดสินฉันเมื่อฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันหรือละแวกเดียวกันกับครอบครัวของฉัน ในฝรั่งเศส ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างเร่งขึ้น ฉันไม่สามารถถามตัวเองได้ เราอาศัยอยู่ที่ร้อยไมล์ต่อชั่วโมงและกำหนดเวลาไว้
" ฉันกำลังมา ! », แม่บอกฉันเมื่อเธอได้ยินว่าฉัน'กำลังตั้งท้องลูกคนแรกของฉัน ในโคลอมเบีย คุณแม่และคุณย่าพาคุณไปดูคุณด้วยแว่นขยายเป็นเวลาเก้าเดือน แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มอธิบายให้ฉันฟังว่าอะไรที่ได้รับอนุญาตและห้ามเมื่อฉันขอให้พวกเขาหยุด ฉันหายใจไม่ออก! ในฝรั่งเศส สตรีมีครรภ์สามารถเลือกได้ และการตั้งครรภ์ไม่ใช่ละคร ฉันชอบอิสระนี้ และถ้าในตอนแรกแม่ของฉันโกรธ เธอก็ยอมรับมัน เพื่อเอาใจเธอ ฉันยังพยายามกลืนสมองย่าง ซึ่งเป็นอาหารจานดั้งเดิมสำหรับสตรีมีครรภ์เพื่อเพิ่มปริมาณธาตุเหล็ก แต่ฉันก็เลิกกินทุกอย่างแล้วไม่ได้ลองสัมผัสประสบการณ์นี้อีก ในโคลอมเบีย คุณแม่ยังสาวบังคับตัวเองให้กินเนื้ออวัยวะ แต่ในความคิดของฉัน คนส่วนใหญ่ไม่ชอบมัน บางครั้งเพื่อนของฉันทำสมูทตี้ผลไม้สดเพราะว่าตอนตั้งครรภ์ก็แนะนำเช่นกัน แต่ให้ผสมกับเครื่องในเพื่อส่งต่อรสชาติ หลังการคลอดบุตร เพื่อฟื้นฟูพละกำลัง เรากิน “sopa de morcilla” ซึ่งเป็นซุปข้าวพุดดิ้งดำกับน้ำเลือดดำ
ผู้หญิงในครอบครัวของฉันให้กำเนิดหมอบ ในโคลัมเบีย ตำแหน่งนี้ถือว่าเป็นธรรมชาติที่สุดฉันถามพยาบาลผดุงครรภ์ที่นี่ว่าฉันสามารถสานต่อประเพณีนี้ได้หรือไม่ แต่เธอตอบว่ายังไม่เสร็จสิ้น แม้แต่ในโคลอมเบียก็มีการดำเนินการน้อยลง – การผ่าตัดคลอดกำลังเฟื่องฟู แพทย์พยายามเกลี้ยกล่อมผู้หญิงว่าใช้งานได้จริงและเจ็บปวดน้อยลง เพราะมันเหมาะกับพวกเธอด้านการเงิน สังคมเตือนพวกเขาตลอดเวลาและผู้หญิงโคลอมเบียก็กลัวทุกสิ่ง เมื่อพวกเขากลับจากแผนกสูติกรรม พวกเขาอยู่บ้าน 40 วันโดยไม่สามารถออกไปไหนได้ มันคือ “กวาเรนเตนา” ว่ากันว่าหากในช่วงนี้คุณแม่ยังสาวล้มป่วย โรคเหล่านี้จะไม่ทิ้งเธอไปอีก ดังนั้นเธอจึงสระผมอย่างรวดเร็ว ยกเว้นผม และเอาสำลีอุดหูเพื่อป้องกันไม่ให้อากาศหนาวเข้ามา ฉันให้กำเนิดในฝรั่งเศส แต่ฉันตัดสินใจทำตาม "กวารันเตนา" หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ฉันก็ทรุดโทรมและได้แชมพูดีๆ สักตัวและออกไปเที่ยวข้างนอก แต่ฉันก็ยังสวมหมวกและแม้แต่บาลาคลาวา ครอบครัวของพ่อฉันมาจากป่าฝนอเมซอน และตามธรรมเนียมแล้ว ผู้หญิงยังต้องดำเนินชีวิตตามธรรมเนียม "ซาฮูเมริโอ" เธอนั่งบนเก้าอี้ที่วางอยู่กลางห้อง และคุณยายหันมาหาเธอด้วยกลิ่นไม้หอม ไม้จันทน์ ลาเวนเดอร์หรือยูคาลิปตัส ว่ากันว่าเป็นการเอาความเย็นออกจากร่างคุณแม่มือใหม่
เอสเตบันชิมอาหารมื้อแรกในวัย 2 เดือนเหมือนเด็กชาวโคลอมเบียทุกคน ฉันได้เตรียม “tinta de frijoles” ซึ่งเป็นถั่วแดงปรุงในน้ำที่ฉันให้น้ำผลไม้แก่เขา เราอยากให้ลูกๆ ของเราชินกับอาหารรสเค็มตั้งแต่เนิ่นๆ ทารกยังได้รับอนุญาตให้ดูดเนื้อ ที่เรือนเพาะชำฉันรู้สึกแปลก ๆ เมื่อบอกว่าลูกชายของฉันกินชิ้นเล็ก ๆ ตอนอายุ 8 เดือนแล้ว แล้วฉันก็เห็นสารคดีเกี่ยวกับโรคภูมิแพ้ ดังนั้น สำหรับลูกอีกสองคนของฉัน ฉันไม่กล้าออกจากกฎของฝรั่งเศสอีกต่อไป
เคล็ดลับและการเยียวยา
- เพื่อให้น้ำนมขึ้น เราแนะนำให้ดื่มน้ำตำแยตลอดทั้งวัน
- ต่อต้านอาการจุกเสียด, เราเตรียมชาขึ้นฉ่ายอุ่น ๆ ที่เราให้ลูกน้อยวันละครั้ง
- เมื่อสายสะดือของทารก หลุมฝังศพ คุณต้องพันผ้าพันแผลท้องด้วยเนื้อเยื่อที่เรียกว่า "ombligueros" เพื่อไม่ให้สะดือของคุณยื่นออกมา ในฝรั่งเศสเราไม่พบอะไรเลย ดังนั้นฉันจึงทำด้วยสำลีก้อนและปูนปลาสเตอร์